در دوران غرب قدیم مهندسین قطار اتحادیه اقیانوس آرام و کارگران راه‌آهن لباس کار کلاه و کت‌های کاری متمایز ساخته شده از راه راه قبل از اختراع لباس‌های دیگ بخار در اوایل قرن بیستم می‌پوشیدند.
رهبران راه‌آهن، باربرها و استادان ایستگاه، یونیفرم‌های آبی رسمی‌تری بر اساس کت و شلوار سه تکه، با دکمه‌های برنجی و کپی مازاد نظامی از دوران جنگ داخلی می‌پوشیدند.
در دوران مدرن، سرپوش مهندسی راه راه بخشی از لباس رانندگان قطار آمریکایی باقی مانده است.
از زمان غرب قدیم، چوب‌برهای آمریکایی و کانادایی از ژاکت‌های پندلتون چهارخانه گاومیش، کاپشن‌های پشمی، کلاه‌های تله‌دار، چکمه‌های بلند ضدآب با کلاهک تقویت‌شده، و ترک‌ها به عنوان محافظ در برابر اره برقی استفاده می‌کردند.
نسخه‌های زیتونی ژاکت پشمی پرشده برای خدمه جیپ ارتش ایالات متحده در طول جنگ صادر شد و پندلتون‌های چهارخانه در طول دهه 1950 به لباس‌های معمولی در آمریکا تبدیل شدند.
از دهه 1930 به بعد، کامیون داران و مکانیک ها لباسی متمایز شامل کلاه مکانیکی، تی شرت سفید، باندانا، کت و شلوار دیگ بخار، پیراهن چک شده، کت چرمی، ژاکت پندلتون، ژاکت جین دو نفره و شلوار جین آبی می پوشیدند.
کلاه کاپیتان به ویژه نشان دهنده پیوند کامیون داران با بنادر بزرگ دریایی است که کالاهای وارداتی از آنجا به سراسر کشور حمل می شد.
این ظاهر به عنوان الهام‌بخش خرده‌فرهنگ پسر خوش‌رنگ، راگر و گریسر در دهه‌های 1950 و 1960 بود در اوایل دهه 1980، کلاه‌های اوج‌شده با فوم و کلاه‌های بیسبال مشبک معروف به کلاه کامیون‌داران یا کلاه‌های Gimme جایگزین شدند که در اصل توسط تولیدکنندگانی مانند John Deere، Mountain Dew یا Budweiser به رانندگان کامیون داده می‌شد تا محصولات خود را تبلیغ کنند.
در حال حاضر، لباس‌های کار صنعتی و خدماتی معمولاً شامل تی‌شرت‌ها یا یقه‌شرت‌هایی است که جایگزینی ارزان‌قیمت دارند، شلوارهای مشکی یا سرمه‌ای پلی‌استر و پنبه‌ای، چکمه‌های درپوش فولادی، و برای صندوق‌داران فروشگاه‌های بزرگ مانند وال مارت یا آلدی. جلیقه یا جلیقه رنگی که نشان شرکت را دارد.
زیپ‌آپ پلار فلیس‌ها، که در اصل در دهه 1970 برای استفاده کارگران کارخانه بسته‌بندی گوشت در واحدهای یخچال‌دار بزرگ اختراع شد، معمولاً توسط کارگران کارخانه، پسران بارو و انبارداران در آب‌وهوای سردتر استفاده می‌شود.
